9 Eylül 2013 Pazartesi

4 YAŞ OLUYORUM



BEN  4  YAŞ  OLUYORUM…

Üç yaşımda kendimden memnun ve çevresiyle uyumlu özellik gösterirken, dört yaşımda, iki yaşımdaki asilik, inatçılık ve düzensizlik özelliklerime geri dönüş yaparım. Ancak korkmayın bu kez bütün olumsuz tavırlarda eskiye göre daha kolay düzene girebilirim. Yani daha olgunum. Bu yaşta kendime arkadaş olarak hayali tipleri yaratabilecek düş gücüne sahibim. Bu hayali tiplerle beni
 konuşurken görünce hemen paniğe kapılmayın, bu serüvenlerden dolayı yalancılıkla suçlamayın.
Hareket etmeyi çok sevdiğim için amaçsız bir sürü hareket yapacağım. Bu hareketler sırasında koordinasyon bozuklukları olacağı için tökezler ve düşerim. Konuşmayı çok severim, espriler yaparım.
Yaptığım resimler çok anlaşılmayabilir. Ne çizeceğimi söylerim fakat farklı şeyler çizebilirim. İnsan resmini bir baş ve ona bağlı olarak çıkan iki çizgi ile belirterek çizerim. El becerilerim çok gelişmiştir. Kâğıt katlar, makasla keserim. Büyük parça puzzle yapar, hikâyelere başlık bulabilirim.
Parmak emiyorsam, tiklerim varsa, cinsel organımla oynuyorsam bunlar elimde olmadan yaptığım davranışlarımdır. Bu davranışlarım iç huzursuzluğumdan kaynaklanan kontrolsüz davranışlarımdır. Lütfen bana anlayış gösterin.
Grup kurmaya başlar, arkadaşlarımla beraber olmayı çok sevsem de onlarla kavga da ederim. Grubuma yabancı çocukları almayı istemem. Küfür ve ayıp sözleri hiç sakınmadan kullanırım. Siz büyükler bana bu konuda engelleyici tavır sergilerseniz bu kelimeleri kullanmada ısrar ederim.
Gördüğüm her şeyin benim olmasını istiyor olmam, mülkiyet duygumun henüz gelişmediği içindir. Elime aldığım her şeyi kendimin sanıyorsam bu masum bir davranışımdır, bunu hırsızlık olarak değerlendirmeyin.
Bana biraz fırsat verirseniz kendi başıma soyunup giyinebilir, dişlerimi fırçalayabilir, ayakkabılarımı doğru giyebilirim.
Unutmamalıyız ki, her çocuğun gelişimi kendine özgüdür. Her çocuk bir bireydir ve önemlidir. Çocuk yetiştirmenin laboratuvarı olamaz.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder